2013, een bewogen jaar...

Goedendag lieve kijkbuiskinderen, het is alweer een hele tijd geleden (Oktober 2012) dat ik dit blog heb aangeraakt. We naderen 2014 dus ik dacht "Kom, laat ik het stof eens van Blogger afblazen" dus bij deze, ogen dicht mensen, *pffffffffffffffffffffffffffffffffff* zo, das schoon.
Het jaar 2013, een bewogen jaar, ups en downs, leuke dingen, minder leuke dingen, maar zou blij zijn als ie afgelopen is. Ik wil als 1e mededelen dat ik vrijwel geen bijgeloof heb, maar denk dat getal 13 in het getal 2013 toch niet helemaal "happy and joy" brengt. 
Wat is er dan zoal gebeurd vraag je je af, Nou, ik zal het proberen in vogelvlucht te vertellen.

Het begon natuurlijk al in januari, Marietje haar contract werd niet verlengd bij de Hornbach Wateringen. Dus tja, daar zit je dan, 1 januari, zonder werk. En dan begint het proces. Solliciteren, solliciteren, solliciteren en had ik solliciteren al genoemd? De ene na de andere afwijzing volgde, en daar werd haar (en ook de mijne) humeur niet beter op. Kort door de bocht gezegd ben je gewoon voor de meeste functies te oud. De bedrijven nemen liever 2 mensen van 16 in dienst, waarvan 90% alleen maar DOM voor zich uit kan staren. Maar iemand met ervaring willen ze niet. Persoonlijk kom ik liever in winkels waar je met een glimlach geholpen wordt, waar een verkoop(st)er nog een praatje met je maakt, en je helpt bij het maken van een keuze als je een product wilt aanschaffen. Maar anno 2013 is dat vrijwel niet meer het geval. Tegenwoordig kom je een winkel en wordt je niet eens gezien, en als je iets vraagt dan kijken ze je schaapachtig aan, halen hun schouders op en imiteren "de grote meneer Kaktus show" en zeggen "Kweetniet?" en wijzen ze met de welbekende wijsvinger naar een collega die elders in de winkel staat. Ik draai me dan zo snel mogelijk om en verlaat het pand. Mijn werkgever zegt altijd, "help klanten zoals je zelf graag geholpen wilt worden" en dat ben ik het roerend met hem eens. Maar goed Marietje doet poging na poging om een job te vinden, en afwijzing na afwijzing volgt. En ineens aan het einde van het jaar was daar eindelijk het lichtpuntje. Via het UVW mocht ze op gesprek komen bij Pathé Bioscoop in Den Haag. Leuk gesprek gehad en ze mocht een maand op proef mee draaien. Was lang geleden dat ik haar zo happy heb gezien. Ondanks de wat wisselende tijden, ging ze vol goede moed en een glimlach op haar gezicht naar haar werk. Ze had het enorm naar haar zin, tot het moment dat ze te horen zou krijgen of ze mocht blijven. Nee dus, er moesten 4 mensen over beslissen, 3 waren enthousiast en wilden haar graag hebben, en 1 pieremegoggel zei nee, en aangezien ze het unaniem met elkaar eens moeten zijn, mocht ze vertrekken. Ik heb haar nog nooit zo ontroerd gezien, en ze was dan ook ontroostbaar. Afijn, bijna een jaar na 1 januari 2013 nog steeds geen baantje voor Marietje. (mocht iemand nog iets weten, let me know) en ik hoop dat 2014 meer perspectief brengt.

Ook het overlijden van mijn Ome DickyDick is ons niet in de koude kleren gaan zitten. Op zich ging het natuurlijk al lange tijd niet goed met Ome Dick, maar hij heeft dat redelijk "geheim" kunnen houden. Maar als je dan hoort dat hij prostaatkanker heeft, en niet lang meer te leven heeft, dan krijg je toch wel die welbekende knal in je smoel. Mijn oom ging snel achteruit, en moest naar een hospice, nu weet iedereen denk wel, een hospice kom je niet meer uit. Dat is de laatste plaats waar je ben voor je een sterretje aan de hemel wordt. Een aantal dagen daarna is hij ook vredig gestorven. Erge was dat hierdoor mijn tante, die aan een rolstoel gekluisterd is, helemaal moederziel alleen kwam te zitten. Ze heeft eigenlijk alleen haar zus (mijn mama) nog waar ze nog contact mee heeft. En mijn oom regelde alles, boodschappen, huishouden, enz enz. en nu had me tante niets meer, en zelf kan ze niet uit niet uit de spreekwoordelijke voeten. Dus werd het voor mijn ouders de taak om wekelijks op en neer te rijden van Zoetermeer naar Middelburg. 
Na het afscheid en de crematie van mijn oom, hebben mijn ouders de 1e dagen vrijwel dagelijks bij mijn tante gezeten, en langzaam aan werd dat dus wekelijks. Ik moet zeggen, me tante houd zich groot, pluspunt is ook wel dat ze weer een stuk mondiger is geworden, en steeds meer opfleurt.
Vandaag de dag gaat het goed met me tante, af en toe komt ze, met hulp van mijn moeder, weer buiten en gaan ze ff de stad in. Love you tante Nelliebellie.

Zijn er dan ook nog positieve dingen gebeurd?
Tuurlijk, het leven is niet alleen een aaneenschakeling van drama's en teleurstellingen.
Zo hebben we, ondanks de crisis, toch een leuke vakantie gehad. Dit jaar geen buitenland, maar gewoon uit in eigen land. Met de kortingscouponnetjes in ons hand gingen we door het hele land, LOL.
Lekker wat dagen weg geweest, dag je Artis (nee niet op familiebezoek...hoewel...) Dagje Amsterdam, dagje naar Zandvoort, maar ook gewoon lekker met de fiets er op uit, en uiteraard lekker op La Balconia gezeten. 

Ook dit jaar een prachtige tatoeage laten zetten, met de namen van mijn ouders omdat ik ze zo respecteer met wat ze zijn, wat ze doen voor me, en wat ze voor me betekenen. Ik hou heel erg van ze en zou ze voor geen goud willen missen. Vandaar dat ik het een mooi idee vond om hun namen voor eeuwig op mijn arm te laten zetten.

 
Ook mijn verjaardag is dit jaar niet aan me voorbij gegaan. Normaal gesproken doe ik er helemaal niets meer aan, maar Marietje zou Marietje niet zijn als ze toch wat zou bekokstoven haha.
Dus, op 21 oktober (dag voor me verjaardag) kwam ik nietsvermoedend thuis in de veronderstelling dat we iets "gemakkelijks" zouden eten. Wat me opviel, is dat potten en pannen nog niet op het vuur stonden. Ik stond in de woonkamer en Marietje stond me glunderend aan te kijken en voelde dat er iets ging gebeuren. En ja hoor, toen kwamen Heidi en Gert ineens uit het halletje zetten. Ik schrok me de blubber (en maar goed dat ik me broek niet had laten zakken omdat Marietje me zo glunderend aankeek, haha)
Totaal flabbergasted heb ik me laten "ontvoeren" door Heidi, Gert, en Marietje. Dus de auto in en ik zie wel waar ik terecht kom.
Uiteindelijk werd het Scheveningen, maar ik wist nog niet hoe en wat er zou komen. Gert liep te plagen over McDonalds (wat voor mij ook geen straf is, ik ben nu eenmaal gauw tevreden) 
Maar goed, we lopen dus richting de boulevard en ik werd geleid naar de Crazy Piano's. Daar hebben we gezellig wat gedronken en er is zelfs voor me gezongen door de pianist aldaar, echt gaaf!
Toen we ons biertje binnen hadden werd ik wederom ontvoerd. "Kom, de McDonalds is om de hoek" zei Gert...maar toen zei hij er achteraan "Grapje, we gaan lekker naar Sumo, alles is al geregeld" En ja, sentimentele lul als ik ben, hield het ff niet droog. Toch fantastisch als dit door je vrienden en je partner geregeld worden.
We hebben heerlijk gegeten, (zoals gewoonlijk) en het bleef nog lang onrustig in Scheveningen hahaha.

En uiteraard is er nog héél veel meer gebeurd in 2013, maar dan wordt het wel een heel lang blog haha.

Kortom, ik hoop dat 2014 voor ons en ook voor jullie, een top jaar wordt. Wij gaan er positief in, en hoop dat Marietje een baantje krijgt. Dat zal een hoop stress schelen.

Vrienden en Familie, we houden van jullie. 

TOT IN 2014 !!!

Groetjes en knuffels, Marietje en ik zei de gek!

De 3 Doldwaze Dagen

Zo, weer de normale gang van zaken......werken!
Na 3 DOLDWAZE dagen te hebben gehad, moet er helaas weer gewerkt worden.
Dag 1: Afgelopen Zondag zijn we met een aantal personeelsleden van de Hornbach, naar Walibi World geweest. Daar is het namelijk Halloween, en s'avonds hebben ze dan Fright Night.Rond 11:00 vertrokken vanaf Wateringen richting Flevoland. Daar aangekomen met de hele bubs verzamelen om door de poortjes te gaan.
Eenmaal binnen werd de groep enigszins gesplit. De grootste helft ging de wachtrij in voor de Goliath. Maar de wachtrij was op dat moment al meer dan 80 minuten. Dus ik had zoiets van, nee, ik sla effe over. Dus zijn we met zijn vieren verder gelopen om door het park te slenteren. Nog even bij de Excalibur gezeten om  naar gillende meiden te kijken, whahaha, geweldig!!! Ondertussen hield Jordy, de leider van het hele spul, contact via de Whatsapp met de overige bemanning die in de rij stond te wachten, ongeveer na 2 uur (!!!) waren ze eindelijk een rondje mee geweest in de achtbaan, en waren ze op weg naar de Crazy River.
Wij zijn die kant op gelopen aangezien het bijna etenstijd was. Na dat ze in de Crazy River geweest waren hebben we even bij een tentje gegeten, althans, dat was de bedoeling, het liep iets anders dan gepland, maar dat mocht de pret niet drukken. Rond 18:00 naar het 1e huis gegaan, Eddy's Fun House, titatering wat een rij stond daar, maar je moet wat over hebben om je even lekker rot te schrikken haha. Ik zal niet teveel in details treden omdat een aantal lezers nog naar Fright Night gaan. Maar Eddy's Fun House was geweldig, heel goed over nagedacht en we hebben ons kapot gelachen. Toen we huis 1 uitkwamen, doorgelopen naar huis 2, The Villa, muhahahahaha. Deze vond ik persoonlijk gaver dan de 1e. Ik ben me daar ook kapot geschrokken van een kerel die ineens achter een deur vandaan kwam met een mes, whaaaaaaaaaaaaaaa!
Na huis 2 uitgekomen te zijn, en van de schrik bekomen, zijn we nog even door het park gelopen. Een aantal wilden nog graag een achtbaan in, en dat werd The Speed Of Sound. Dus ik ben met die gasten mee gegaan om even lekker een hartverzakking te krijgen, haha. Moest alleen wel een uur wachten (zagen we ook pas later) maar het ging redelijk snel. Eenmaal ingestapt, kan je er niet meer uit, whaha. en als je eenmaal boven ben, dan krijg je toch wel een raar gevoel in je maag. En dan............3,2,1....GO...roetsjjjjjjjj naar beneden. Allejezus wat gaat dat hard zeg!!, en als je denkt dat je het gehad heb, ga je dezelfde route nog een keer achteruit!! whaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa. Na weer veilig met beide, knikkende, benen op de grond te staan ben ik Marietje gaan zoeken, want die ging niet mee. Die zat al op me te wachten bij het eettentje met een donut en een flesje cola. Na dat genuttigd te hebben, zijn we naar de auto gelopen (let op, dit was rond een uur of 22:30) Maar er waren meerde die dat bedacht hadden, met als gevolg, een enorme file op de parkeerplaats. We stonden letterlijk muurvast. en pas rond een uur of 00:15 reden we de parkeerplaats af (ik denk dat er zo'n 15 auto's tussen mij en de uitgang hebben gestaan) Maar goed, dan ben je het terrein af, maar dan ben je er nog niet. Na hutje op mutje gereden te hebben, eindelijk de weg op, en richting Zoetermeer. We waren 01:30 thuis. Maar was een onvergetelijke dag....Thanks guys en girls!
Dag 2:Maandag 22 oktober, kut, ik ben jarig, 38 jaartjes alweer, pffff. Rond 10:00 opgestaan. Effe douchen, aankleden en een bakkie koffie en hup weer de auto in. Ik moest 2 dagen vrij nemen, want er was het één en ander in werk gesteld om mij te verrassen. Dus rond 11:00 de auto in, en ik zette me navigatie aan, (die dus keurig netjes al ingesteld was door Marietje) en de bestemming was....Breda. Dus hup hup, de snelweg op, richting Breda. Onderweg nog even gestopt bij AC H.I. Ambacht voor een broodje en wat te drinken. Daar binnen gekomen vielen onze ogen direct op de Coca Cola aanbieding...dus heb er weer 3 thermosflessen bij hahaha. Na een broodje gezond (zonder sla en tomaat) te hebben gegeten en het Wilhelmus geboerd te hebben na me flessie cola, weer verder gereden. Aangekomen in Breda gelijk naar het Hotel gereden waar we bleven overnachten. Ingecheckt, kamer geïnspecteerd, plasje plegen en hup, Breda verkennen. Aangekomen in het centrum (5 minuutjes lopen) liepen we langs Sumo...jawellllllll, en na een lang overleg (haha) besloten om daar te gaan eten om 17:00. Dus tafeltje besproken, lekkahhhh. Toen zijn we even op een terras gaan zitten en heb ik een lekker biertje genomen bij de Heeren van Breda. Daarna nog even lekker geshopt, je kent het wel, winkeltje in, winkeltje uit.Beetje foto's maken en om 17:00 lekker wezen Sumo-en :P, het was weer heerlijk, en wat een mooi restaurant (mooier dan Scheveningen) en geweldig personeel, heel aardig. Na onze buikjes volgevreten te hebben zijn we weer richting het hotel gegaan, daar ff uitgebuikt op de kamer, cadeautjes uitgepakt (ben weer een hoop Coca Cola spulletjes rijker :D, en ff een film gekeken. Na de film nog ff naar de bar geweest om nog ff wat te drinken. Toen 00:00 de luiken gesloten en gaan maffen.
Dag 3: Kut geslapen want tja, het is je eigen bed niet hè ? Hoewel het wel een lekker bed was. om 08:00 ging de wekker weer, ff heerlijk wakker worden, douchen en aankleden. Hop hop naar beneden voor het ontbijt, heerlijk gegeten en gedronken en toen weer naar boven om de tas in te pakken. Nog even de enquête ingevuld (helaas niet zo positief, omdat het ontbijt erg lekker was, alleen € 18,- p.p. zag je er niet vanaf) en toen zijn we de auto weer ingestapt. Eerst nog even bij de Hornbach Breda gestopt om even binnen te kijken, haha, en daarna weer richting Zoetermeer. Aangekomen in Zoetermeer nog even bij de Intratuin geweest om te kijken voor de "Horen Zien Zwijgen" boeddha's maar die hadden ze niet meer, shittttt! Dus hebben we nog maar even op de kerstafdeling gekeken, zag er wel leuk uit.
Daarna naar huis gegaan om daar te ontdekken dat Rocky, onze kat, lekker had lopen kotsen op het laminaat, precies in een naad! Met als gevolg...het laminaat komt omhoog bij de naad. Dus dat was wel effe shit natuurlijk, want zoiets is (volgens mij) niet te herstellen.
Rond 18:30 weer de auto ingestapt, mijn ouders opgehaald, en richting Happy Garden Wok geweest waar mijn schoonouders ook waren. Marietje had dus nog een etentje geregeld, de schat!!!! Wederom lekker gegeten en gedronken. En weer cadeautjes gehad, LOL. En toen was het tijd om naar huis te gaan, eerst nog even mijn ouders thuis afgezet, en toen richting ons eigen stulpje. Nog even wat tv gekeken en toen echt maar gaan slapen, we waren doodop.
Het waren 3 doldwaze, te gekke dagen!! Ik wil Marietje in het bijzonder bedanken omdat ze dit allemaal geregeld heeft.
En verder wil ik iedereen bedanken voor de leuke felicitaties via Facebook en Twitter, geweldig!

Tot de volgende keer maar weer

Groetjes Michael

BBQ bij Sasja en Eric

Zo, na lange tijd weer eens een blog, en wat voor één! :P
Gisteren (26-08-12) zijn wij op de BBQ geweest van Sasja en Eric.
Voor wie Sasja Brouwers nog niet kent, ik zeg, youtuben en googlen  maar, want Sasja is een hele leuke en goede zangeres, die het verdient om door te breken.
Ik heb Sasja voor het eerst gehoord bij het programma "De Start Van De Nacht" , gepresenteerd door Ron Menke en Henk Bres, op DenHaagFm.
Daar was zij te gast en ze was de de "De start van de nacht krakerrrr" met het liedje "Jij bent de liefde van me leven" Al gauw kregen we het deuntje niet meer uit onze kop en werd het een beetje het lijflied van Marie-Claire en mij.
We zijn haar meteen gaan volgen via Facebook en Twitter, en dat wijf is me toch een partij gezellig haha.
Dus ja beetje twitteren hier, facebooken daar, echt heel leuk om mee te communiceren. Vooral omdat ze altijd haar best doet om een antwoord terug te geven, al is het maar een "Like" op Facebook, zo weet je toch dat ze je berichtje gelezen heeft.
En nu komt het, ze heeft een downloadactie gemaakt voor haar nieuwste single "Jij hoort bij mij" en aan die actie zat een BBQ gekoppeld. Als je de single downloade, en het verzendbewijs mailde, dan kwam je automatisch in de hoge hoed terecht. Dus Marietje en ik meteen downloaden.
En dan kon je dus met nog 12 andere fans, gezellig BBQ-en bij Sasja en Eric, en als klap op de vuurpijl mocht je ook nog iemand meenemen.
Na een lange en spannende periode kwam het verlossende antwoord. Ik zat thuis achter de pc en mijn telefoon ging, het was me maatje Dick Hartman. ik dacht, waarom belt ie nou ?
Dus ik nam op en hij zeg: "Ik ga je feliciteren, en mezelf ook" ik dacht, die is gek! ik ben nog niet jarig (hij bijna wel trouwens) ik zeg" huh? wat bedoel je?" Dus hij weer: "We hebben allebei gewonnen met de actie van Sasja Brouwers, we gaan BBQ-en" Nou ik werd echt gek (ik ben het al 37 jaar maar toch) echt geweldig. Nou en Marietje en Sylvia (de vrouw van Dick)  vonden het ook geweldig natuurlijk
Dus gister was de "grote" dag. Rond 13:30 zijn we richting Sylvia gereden, om die op te pikken en ze heeft Marietjes haar gedaan en opgemaakt :P.
Toen zijn we rond 14:45 vertrokken naar Leidschehage waar we Dick opgepikt hebben, die moest nog even werken namelijk.Toen we Dick ingeladen hadden zijn we richting Aalsmeer gereden.
Daar aangekomen was het al meteen een vriendelijk onthaal bij Sasja. Er waren al behoorlijk wat mensen.
We hadden ook cadeautjes meegenomen, een mooi schilderij van een Boedha en een sjaal met Amerikaanse vlag. Na wat gezoen en overhandigen van de cadeautjes, zijn we lekker in de tuin gaan zitten.
Freek, van Vlees & Zo, die het hele spul gedoneerd heet, was al lekker sate aan het draaien, mjam mjam.
Een lekker biertje erbij en het feest kon beginnen.
Ook leuk was om nou eens de mensen te zien die je eigenlijk alleen maar op twitter en facebook ziet.
Zoals Aukelina en Wilmy, ook hele gezellige mensen.
Na lekker gegeten, gezongen en gelachen te hebben, zijn we nog op een groepsfoto geweest, echt kicke.
En daarna konden de liefhebbers ook nog even op de foto met Sasja (dat slaan we niet over natuurlijk) Dus Dennis Koopman had zijn handen vol aan foto's maken hahaha.
Ook heeft Jeroen een video gemaakt, deze zal binnenkort op Youtube en dus ook op Facebook verschijnen.
Na afloop, nog even een biertje gedronken en toen hebben we gedag gezegd.
Nog even staan ouwehoeren met Sas, over van alles en nog wat.
En toen zijn we de auto ingestapt richting Dick en Syl.
Daar hebben we nog effe een XL Cappuccino gedronken en hebben we de foto's zitten kijken van de BBQ, die al op Facebook stonden., Koffie op, dus tijd om richting Zoetermeer te vertrekken.
Thuisgekomen nog meerdere malen tegen elkaar gezegd wat een fantastische dag het was! Echt om nooit meer te vergeten.

Sasja, Eric, Wilmy, Aukelina, Freek, Dennis, Jeroen en de rest, allemaal REUZE bedankt voor de gezellige  middag/avond.
We vonden het een EER om bij jullie in jullie privé eigendom, te mogen komen.

TOP!

En voor de andere kijkbuiskindertjes, mochten jullie nou een TOP-zangeres willen boeken, kijk dan eens op www.sasjabrouwers.nl.
Ik beloof je, dit word een onvergetelijk optreden.

Tot de volgende blog allemaal\

Gegroet,

Mike

Oproepje

Zo, nu eens even geen blog maar een oproepje.
Waarom hier? Nou omdat ik op twitter maar 140 tekens kwijt kan hahaha.
Het gaat om het volgende:
Mijn schoonvader, Arthuro, gaat een "I Love Holland" Show doen bij de oude van dagen.
Hiervoor zoekt hij zoveel mogelijk oranje spul waarmee de oudjes helemaal uit hun dak kunnen gaan.
Mijn vraag aan  jullie is, hebben jullie (na het verlies van Nederland op het EK2012) nog oranje spul over waar je toch niets meer mee doet?
En willen jullie dit doneren aan Arthuro zodat hij de oudjes een avond van hun leven kan bezorgen?
Zo ja, neem dan even contact op met Arthuro.
Dat kan via:
070 - 397 01 79
06 - 222 401 39
Of mail naar info@arthuro.nl

Ook voor vragen kunt u op bovenstaande gegevens terecht.

Wat zoeken wij:
Denk aan vlaggetjes, hoeden, pruiken, toeters, brillen, stropdassen enz. enz.
Mag in de kleuren rood/wit/blauw of in oranje.
Vraag het vrienden/vriendinnen/kennissen/vage kennissen/ooms/tantes/broers/zussen en weet ik veel wie :-)
Het zou supertof zijn als we hem kunnen helpen.
Ik zou zeggen, zegt het voort, zegt het voort

Bedankt alvast.

Volgende keer weer een ouderwets blog

Oranjekoorts !!

En dan nu een wat positiever bericht (zie voorgaande)

Jaja, het is weer zover, het EK 2012!

Ik ben geen voetbal liefhebber, als het opstaat vind ik het niet erg maar ik zal het thuis niet zomaar op zetten.

Behalve, en de meeste zullen mij wel voor gek verklaren, als het EK of WK is, dan wil ik de Oranje spullen wel weer eens opsnorren.

Weken voor dat het spektakel begint kleurt Nederland weer rood/wit/blauw en oranje. 

Meters vlaggenlijnen worden weer in de straten gehangen, auto's worden voorzien van vlaggetjes en oranje antenneballen, en onszelf steken we in zoveel mogelijk oranje met de daarbij behorende Vuvuzela.

Overal prijsvragen waar je spulletjes van het Nederlands Elftal kan winnen.

Ook wij vielen weer in de prijzen dit jaar, in de uitzending van "De Start van de Nacht", elke Zaterdagnacht van 00:00 - 02:00 gepresenteerd door Henk Bres, Ron Menke en Trudy op DHFM (effe reclame maken voor ze) wist Marietje het antwoord op de vraag over het voetbal. Dus ze belde meteen met Trudy en kwam in de uitzending, het antwoord was.......GOED!, dus Marietje had een prijzenpakketje gewonnen. Deze heeft ze gedoneerd aan haar vader , Arthuro, deze gaat met de oude van dagen een programma doen, de I Love Holland Show, en die zoekt heel veel oranje spullen zoals petten, brillen, stropdassen, ratels, noem maar op.

Dus konden we hem daar een plezier mee doen.

Alleen de Breaudsjûhs Bres hebben we zelf gehouden hahaha, Lèkkâhhhhhhhh.

Maar niet iedereen houd ook van het EK/WK

Ik vind het wel geinig, ik hou er wel van, en het is maar 1 keer in de 2 jaar, maar sommige mensen ergeren zich kapot eraan, nou ik niet dus.

Ook ik trek mijn EK shirt van 2008 aan tijden de voetbal, en als er gescoord wordt blaas ik zo hard als ik kan op de Vuvuzela en Marietje rent naar buiten met de Hup Holland Hup Megafoon.

En met de hele buurt is het dan één groot gekkenhuis....

Ik hoop dat de jongens winnen, zou wel weer een keertje lekker zijn, net zoals in '88, dat was echt kicke!!

Iedereen als een zot rennen over straat en uren juichen..... ik teken ervoor !!

Prettige wedstrijd!!!

Tot laterrrrrrrrrrrrrrrr

Minder leuke berichten

Kijk, een blog is er voor alles en nog wat, voor leuke dingen, gekke dingen, maar ook serieuze, minder leuke dingen :-(
Een blog is toch ook iets om van je af te schrijven zeggen ze, dus ik denk dat ik daar eens gebruik van ga maken.
Nog niet zo lang geleden heb ik een oom, de man van mijn vaders zus, verloren aan kanker. Beste man mankeerde nooit wat of niet veel en ineens is het foute boel, kom je in een soort verzorgtehuis terecht en niet veel later sterf je.
Nu heb ik weer een oom, ditmaal de man van mijn moeders zus, die prostaatkanker heeft.
Hun wonen in Zeeland en zie ze dus niet elke week.
De laatste keer dat ik mijn oom zag, woog hij nog een kilootje of 130 denk ik.
Nu was hij de laatste weken al aan het kwakkelen geweest, ziekenhuis in, ziekenhuis uit.
Nu was het laatst goed raak en moest hij in het ziekenhuis blijven.
Toen hij daaruit was gekomen, zijn we met zijn viertjes naar Middelburg gereden, toen we binnenkwamen schrok ik me eigen op zijn Hollands gezegd, de vinketering, de beste man woog nog maar 80 kilo, dus die was in 3 maanden tijd, 50 kilo kwijt, heel ingevallen gezicht, vel over been (hij weegt nog minder als ik hè!) en hij leek wel een ouwe lul van 80 (sorry oude van daagjes)
Toen we later in de middag terug naar huis reden, kreeg ik het toch effe zwaar, ik had me de hele dag al groot gehouden en toen in de auto kwam het los.
Ik zat met me ma op de achterbank en begon me ineens te realiseren dat ik ze eigenlijk veel te weinig ziet.
(op zich is het de afstand niet van Zoetermeer naar Middelburg) En toen kwamen de tranen.
Hij had nogal moeite met lopen, sliep heel veel, vrat bijna niks enz enz. en gister dus te horen gekregen dat het prostaatkanker is.
Dokter had wel gezegd dat ie de hoop nog niet moet opgeven en dat het op zich wel goed te behandelen is.
Afwachten dus maar, das het enige wat we kunnen doen momenteel.
Je probeert aan andere dingen te denken, maar soms lukt dat niet, en nu moet ik zelf naar de dokter voor een rare moedervlek, hoeft ook niets te betekenen, maar als ze groter worden en jeuken (wat ik dus momenteel heb) is dat meestal ook geen zuivere koffie.
Maar goed, zoals ik al zei, proberen je niet te druk te maken.

Wordt vervolgd

(toch wel fijn zo'n blog)

Kreun, zucht en nogmaals zucht.

Laat ik eens beginnen met een dikke PFFFF neer te zetten.
Soms heb je wel eens van die dagen dat alles gewoon niet loopt zoals je het gehoopt had.
Nou, vandaag was het zo'n dag, en gelukkig komen ze heel sporadisch voor.
Goed, het begon vanmorgen al, leveranciers waren dicht met Hemelvaart en ook de Vrijdag erna. Kortom, je moet de Woensdag al extra bestellen dus zo gezegd, zo gedaan. Vrijdag was gewoon een TOP dag, was meteen knallen om 09:00 en om 21:00 stopte het., dus goed verkocht. Zaterdag ook nog redelijk verkocht met als gevolg veel gaten in het rek die weer gevuld moeten worden met artikelen.
Maandag was "Doomsday" gewoon bijna (op een paar regeltjes na) 2 A4-tjes vol met spulletjes die besteld moesten worden, en dat was 1 leverancier, de andere had "gelukkig" een half A4-tje.
Goed, vandaag, Dinsdag, ook netjes 4 grote dozen spullen binnen gekregen en ben heel braaf ze gaan uitpakken. En nu komt het, ben je aan het uitpakken, gaat constant de telefoon, het lijkt wel een telefooncentrale LOL, ondertussen *bliept* de mailbox er vrolijk op los.
In de tussentijd komt vertegenwoordiger 1, die ik voorzie van een bak koffie en hoor daarna aan wat hij allemaal voor nieuwe spulletjes hij in zijn assortiment heeft, na een half uur schudden wij elkaars hand en spreken af dat we elkaar weer snel zien.
Goed, verder met de uitpak, ben je bijna klaar met leverancier 1 hoor je om de hoek "Hoi, ik heb een stofzuiger voor je, stond al effe in bestelling maar hier is ie dan!" Goed, weer een doos erbij in de toch al zo kleine toko.
Leverancier 1 volledig uitgepakt, en ik besluit om gelijk even een nieuw prijskaartje te maken voor de nieuwe stofzuiger en zet gelijk de stofzuiger op onze website. KLAAR ook weer gebeurd.
Leverancier 2 uitpakken, dat ging beduidend sneller als nummer 1.
Heyyyy daar hebben we vertegenwoordiger nummer 2, "Koffie?"  "Nee doe maar een sinas"
En weer hoor ik alle nieuwtjes en hoe het vernieuwde inkoopsysteem werkt, aan.
Goed, nog even staan babbelen met nummer 2 en die vertrok rond 15:00.
Oke, alles uitgepakt, klanten gebeld, vertegenwoordigers te woord gestaan en 5 bakken koffie verder, begint om 15:30 mijn telefoon weer te schreeuwen dat ik bestellingen moet doen.
En weer rolt er bijna een A4-tje uit de printer met spulletjes.
Trouw als ik ben, geef ik de bestelling in in de computer en klik op "VERSTUUR"
Zo, ook weer gebeurd, en dan nu EERST eens een verhaaltje tikken op de Bloghoek.

Bij deze dus...


Groetselssssssss